«Nuk do të lejoj të shkatërrohet ajo që e kam ndërtuar me duart e mia» — tha me vendosmëri Laura Curri duke u përkulur përpara

E pabesueshme dhe e padrejtë — luftë e guximshme.
Histori

— Pikërisht. Mund të kryejmë një ekspertizë grafologjike. Nëse vërtetohet falsifikimi i nënshkrimit, të gjitha marrëveshjet do të mund të kundërshtohen ligjërisht.

Laura Curri ndjeu se brenda saj po ndizte shpresa.

— Sa kohë do të zgjasë ekspertiza?

— Rreth një javë. Por duhet të veprojmë përpara. Jam i sigurt se edhe Flamur Basha po përgatit dokumente.

Në atë çast, në zyrë hyri pa trokitur sekretarja:

— Endrit Frashëri, aty… pra, ka ardhur Flamur Basha. Thotë se dëshiron të diskutojë një zgjidhje paqësore të çështjes.

Laura Curri u takua me vështrimin e avokatit. Ai pohoi lehtë me kokë:

— Le të hyjë.

Flamur Basha dukej i përkryer, si gjithmonë. Kostum i shtrenjtë, hap i sigurt, buzëqeshje përçmuese.

— Laura Curri, pse t’i ndërlikojmë gjërat? — u ul në kolltuk pa pritur ftesë. — Mund t’i zgjidhnim të gjitha me mirëkuptim.

— Me mirëkuptim? Pasi falsifikove nënshkrimet e mia?

Buzëqeshja e Flamur Bashës u zgjerua edhe më shumë:

— Akuzë serioze. Je gati ta provosh?

— Më shumë se kaq, — Laura Curri u përkul përpara. — Dhe jo vetëm këtë. I mbaj mend të gjitha mashtrimet e tua me furnitorët, Flamur Basha. Të gjitha ryshfetet dhe skemat gri.

Ajo vuri re si iu drodh cepi i buzës.

— Po bën bllof.

— Vërtet? Po dosja me dokumente në kasafortën bankare — edhe ajo është bllof?

Ky ishte bllof i pastër, por Laura Curri e mbante mend se si burri i saj gjithmonë panikosej sapo përmendeshin kontrollet e mundshme. Diçka në punët e tij ishte qartazi jo e pastër.

Flamur Basha u ngrit ngadalë:

— Atëherë, luftë?

— Ti e nise vetë.

Kur dera u mbyll pas Flamur Bashës, Endrit Frashëri fishkëlleu me respekt:

— E luajte bukur. Por tani ai patjetër do të fillojë të veprojë.

— Le të veprojë. As unë nuk do të rri duarkryq.

Dy javët pasuese u shndërruan në një luftë të vërtetë nervash. Flamur Basha vërtet nisi riparimet në kafene, duke hedhur demonstrativisht mobiliet e vjetra. Vjosa Nano raportonte me përpikëri çdo ndryshim, pa harruar të shtonte: “E imagjinon? Po e bëjnë gjithçka nga e para! Thonë se stili yt ishte shumë i vjetëruar.”

Por Laura Curri nuk u dorëzua. Së bashku me Endrit Frashërin, ata mblodhën metodikisht provat. Ekspertiza grafologjike konfirmoi falsifikimin e nënshkrimit. Dhe gjatë kërkimit të dokumenteve dolën në dritë hollësi interesante mbi operacionet financiare të Flamur Bashës.

— Ai e ka futur veten në kurth, — shpjegonte avokati. — Duke u përpjekur të heqë qafe biznesin me shpejtësi, ka bërë plot gabime. Tani kemi prova jo vetëm për falsifikimin e nënshkrimeve, por edhe për nxjerrjen e aseteve.

“E kupton, më duhet energji e re” — fjalët e Flamur Bashës tani i shkaktonin vetëm një buzëqeshje të hidhur. Me sa duket, atij i duheshin urgjentisht para. Shumë para.

Ditën e seancës gjyqësore, Laura Curri ndjente një qetësi të pazakontë. Ajo ishte gati për këtë betejë.

— Jeni e shqetësuar? — Endrit Frashëri e priti pranë godinës së gjykatës.

— Jo më. E dini, më në fund e kuptova: çështja nuk është te kafeneja. Më saktë, jo vetëm tek ajo.

Article continuation

Mes Nesh