«Dilni nga shtëpia ime» — tha Rinesa qetë, duke i dëbuar vjehrrën dhe duke mbrojtur vajzën e saj

Është e padenjë të sakrifikosh fëmijën për pasuri.
Histori

Ajo doli nga apartamenti. Aron qëndronte në mes të korridorit, i hutuar, pa ditur çfarë të bënte. Deshi të shkonte pas saj, por u mendua ndryshe. Nxori telefonin. Shtypi emrin “Donika”.

— Alo, mam? Ajo iku. Po, me fëmijën. Po, i mori paratë. Çfarë të bëj?..

Pas derës, duke zbritur shkallët, Rinesa e dëgjoi zërin e tij. Të mjerë. Të pafuqishëm. Duke thirrur mamanë për ndihmë. Ajo e shtrëngoi më fort Eman dhe përshpejtoi hapin.

Jashtë ishte ftohtë. Po fillonte shiu. Rinesa kapi një taksi, i tha adresën e prindërve. U ul në sediljen e pasme, duke e vendosur vajzën në prehër. Ema hapi sytë e përgjumur.

— Mamë, ku po shkojmë?

— Te gjyshja dhe gjyshi. Nesër ke një ditë të madhe. Operacionin. Gjithçka do të shkojë mirë.

— Po babi?

Rinesa pa nga dritarja dritat e qytetit që iknin pas.

— Babi ka mbetur atje.

Tre muaj më vonë.

Ema vraponte në oborr, duke qeshur dhe luajtur me fëmijët e fqinjëve. Operacioni kishte kaluar me sukses. Rehabilitimi kishte përfunduar. Vajza ishte e shëndetshme, aktive, plot jetë.

Rinesa rrinte ulur në një stol, duke vëzhguar të bijën. Pranë saj u ul Donika, ia zgjati vajzës një termos me çaj.

— Të telefonoi prapë?

— Po, — tundi kokën Rinesa. — Herën e pestë këtë javë. Të lutet të kthehem.

— Dhe çfarë i the?

— Të njëjtën gjë si më parë. Jo.

— Apartamentin nuk e blenë ende?

— Jo. Doli që shitësi ishte mashtrues. Vjehrra humbi paradhënien që kishte arritur të jepte. Tani ajo dhe Aroni jetojnë bashkë në të njëjtën garsoniere. Dhe zihen çdo ditë.

Donika buzëqeshi me përbuzje.

— Mirë t’u bëhet.

Rinesa piu një gllënjkë çaj, e vuri gotën mbi stol.

— E di, mamë, për një kohë të gjatë isha e zemëruar. Me të, me vjehrrën. Mendoja si ishte e mundur. Si mund të ishin kaq të tillë.

— Po tani?

— Tani jam thjesht mirënjohëse. Që gjithçka ndodhi kështu. Që e pashë të vërtetën në kohë. Imagjino sikur të kisha lëshuar pe. T’i kisha dhënë paratë. Ema do të kishte mbetur e sëmurë. Dhe unë do të kisha jetuar gjithë jetën me këtë barrë. Me këta njerëz, për të cilët fëmija nuk është gjëja më e rëndësishme.

— Je e fortë, bijë. Jam krenare për ty.

Rinesa e pa të ëmën, pastaj sërish Eman që vraponte në oborr. Të shëndetshme. Të lumtur. Të gjallë.

— Thjesht bëra atë që duhej. Mbrojta fëmijën tim. Nga të gjithë. Madje edhe nga babai i vet.

Ajo e mbaroi çajin. U ngrit. Shkoi te vajza. Ema e pa, vrapoi drejt saj, e përqafoi nga beli.

— Mamë, shiko sa shpejt vrapoj!

— Po shikoj, zemra ime. Po shikoj.

Rinesa e përqafoi fort të bijën. Në zemrën e saj nuk kishte më as zemërim, as hidhërim. Vetëm qetësi. Qetësia e një njeriu që ka bërë zgjedhjen e duhur. Dhe ka shpëtuar gjënë më të çmuar që kishte.

Shtyp “Pëlqej” dhe merr vetëm postimet më të mira në Facebook ↓

— Nënshkruaji këto letra, është për të mirën tënde, — buzëqeshte bashkëshorti, pa e ditur se unë i dija borxhet e tij

Me gëzim u shpërngula te i fejuari. Por natën më erdhi një SMS: — Largoju nga burri im

Vjehrra deklaroi se unë duhet të kujdesesha për të në vend të vajzës së saj — unë qesha

Nusja e pafytyrë

— Është dita ime e lirë! Dhe nëse dua të fle gjithë ditën, do të fle gjithë ditën! Dhe ju, e dashur vjehërr, nuk keni të drejtë të më kundërshtoni në këtë!

— Po çfarë të ardhurash ke ti? Apo ke vendosur të ulesh në qafë të djalit tim? — pyeste vjehrra e ardhshme

— Hape menjëherë portën! Djalit i duhet ta marrë makinën! Nuk e jep, do të fluturosh që këtej! — bërtiti vjehrra

Burri u kthye

Tre gabime katastrofike gjatë vendosjes së rripit të ri të shpërndarjes?

— Çfarë, nuk je në gjendje ta pastrosh normalisht apartamentin?! Je bërë krejt dembele! — bërtiti burri, por shpejt u pendua për këtë

I fejuari “llogaritës”

Burri im fshehurazi e ftoi të dashurën e tij në përvjetor, por ai nuk e kishte idenë që unë isha në dijeni të aventurave të tij

Nuk më duhet një nip i tillë

Gruaja bëri riparime në apartament me shpenzimet e saj, ndërsa burri vendosi të kërkojë divorc dhe të vendoset aty me një të dashur të re

— Mamë, babë, ne nuk jemi bankomat dhe as bazë turistike! — Klara i dha fund dramës familjare me një telefonatë të vetme.

Koment *

Emri *

Email *

Faqja e internetit

Ruaj emrin tim, email-in dhe adresën e faqes së internetit në këtë shfletues për komentet e mia të ardhshme.

Δ

Postimet e fundit

Komentet e fundit

Arkivat

Kategoritë

Article continuation

Mes Nesh